In between: ενδιάμεσα

Ενδιάμεσοι προορισμοί
Σήμερα το πρωί το ξυπνητήρι δεν χτύπησε. Πετάχτηκα από το κρεβάτι και κοίταξα το ρολόι στο χέρι μου. Είχα κοιμηθεί μόνο 20 λεπτά πιο πολύ από το συνηθισμένο, αλλά ήταν αρκετά ώστε να με κάνουν να αγχωθώ για την αργοπορία μου. Έβαλα το ίδιο παντελόνι που φόραγα και χθες αλλά άλλαξα μπλουζάκι. Είπα να τιμωρήσω τον εαυτό μου για αυτή την αργοπορία και να μην πιω καφέ.
Κατέβηκα από την σκάλα γιατί ξέρω ότι το πρωί το ασανσέρ υπολειτουργεί από την πολλή ζήτηση. Κοίτα να δεις…στον τρίτο τα διαμερίσματα είναι 3 και όχι 2… το δεξιά έχει ένα περίεργο χαλάκι στην εξώπορτα. Άνοιξα την πόρτα και πετάχτηκα έξω. Δεν είχα προσέξει ότι σήμερα βρέχει, και δεν πήρα ομπρέλα μαζί μου. What the fuck δεν γυρνάω πίσω, θα πηγαίνω στο πεζοδρόμιο κάτω από τα μπαλκόνια για να αποφύγω τα πολλά νερά.
Έστριψα στη γωνία και ξεκίνησα την συνηθισμένη μου διαδρομή μέχρι να φτάσω στο σταθμό. Μα τι μαλάκες, κανένας δεν πήρε ομπρέλα σήμερα? Είναι οι μισοί άνθρωποι στο δρόμο αλλά όλοι συνωστισμένοι κάτω από τα μπαλκονάκια των αθηναϊκών πολυκατοικιών ή στις στοές που κάνουν τα μεγάλα τσιμεντένια κτήρια… να που χρησιμεύουν και αυτές καμιά φορά.
Το πήρα απόφαση-δεν μπορούσα να κάνω και αλλιώς. Περίμενα κάτω από ένα στεγασμένο μέρος μέχρι το φανάρι να δείξει πράσινο για τους πεζούς και πετάχτηκα να διασχίσω τον δρόμο. Έτρεξα προς την είσοδο του metro και πήρα τις κυλιόμενες
-Συγνώμη- ευχαριστώ- συγνώμη…..
Γαμώτο, που είναι τα ψιλά μου??? Πάλι στο γκισέ….
-2 των 80. Ευχαριστώ.
Να υπήρχε μία τρύπα σαν αυτή που έχουν οι πυροσβέστες και να κατέβω στις αποβάθρες….Μέχρι να το σκεφθώ ήμουν ήδη στη σειρά. Κοιτάω ψηλά, σε 1 λεπτό….ευτυχώς αυτό το εμπιστεύομαι. Δίπλα μου μία κοπέλα με κάπως ελαφρύ ντύσιμο για την εποχή και πολύ περίεργα παπούτσια για πρωί. Δικηγόρος σίγουρα. -Μάθατε για τον σεισμό στο Τόκυο…7 ρίχτερ και τίποτα δεν έπεσε, όχι σαν και εμάς εδώ….
Επιτέλους έφτασε. Οι συνηθισμένες τρεις στάσεις σήμερα μου φάνηκαν μια αιωνιότητα και μία μέρα…χθες έλειπε απλά η μέρα…θέλω καφέ….τι έργο ήταν αυτό που είδα χθες, έχασα την ώρα μου. Δεν πήρα και εφημερίδα σήμερα, τι θα κάνω με τον καφέ?
Επόμενος σταθμός….άντε πιααα, έφτασα. 3-2-1 και πάμε. Τρέχω να μην με πιάσει το μποτιλιάρισμα στις κυλιόμενες. Άντε γρήγορα και για τις επόμενες. Καινούριος σταθμός και τα μάρμαρα τους σπάσανε κιόλας- α ρε Ελλάδα. Η βροχή σταμάτησε- τι με νοιάζει τώρα θα μπω μέσα. Ας πάρω έναν καφέ από τον Κώστα στη γωνία, να πάρω και εφημερίδα από το περίπτερο. Γαμώ τα νερά μου γαμώ.
-Έλα ρε Κώστα φτιάξε μου έναν cappuccino, μέτριο έτσι? Πάω να πάρω εφημερίδα και έρχομαι.
-Την sports time.
-Έτοιμος? Άντε καλημέρα, μην στεναχωριέσαι του χρόνου είναι δικό μας το πρωτάθλημα.
Ουφ, επιτέλους μπήκα. Κοιτάω το ρολόι: ο νόμος του Merfy:άργησα 20 λεπτά να ξυπνήσω και παρότι έκανα γρήγορα, έφτασα μισή ώρα αργότερα από το συνηθισμένο. Damn. Γραφείο. Επιτέλους! 2 και σήμερα. ΚΑΛΗΜΕΡΑ

-Ρε παιδιά, τι θα κάνουμε, θα παραγγείλουμε? Pizza να πάρουμε από την pizzaria λίγο πιο κάτω, δεν αργούν και μετά δεν την βγάζεις στην τουαλέτα την υπόλοιπη μέρα.

-Έλα ρε φίλε, που είσαι? Έλα! Και εγώ τελειώνω σε λίγο, συναντιόμαστε κέντρο για έναν καφέ? Έχω να σου πω…..ε, σε μισή ώρα? Πολύ λέω? Τι να κάνω ρε φίλε, θα έρθω και με το metro. Εντάξει.
-Παιδιά την κάνω τα λέμε αύριο.
Τι τύχη, το ασανσέρ μόλις έφτασε. Ωπ, έχει κόσμο, δεν πειράζει. Μμμ, ποιο είναι αυτό το καινούριο? Μάλλον από πάνω μας έρχεται. Κοίτα να δεις, 2 χρόνια δουλεύω εδώ και δεν ξέρω κανέναν από πάνω. Αύριο ίσως πάω.
-Δεν σου λέω από τώρα καλό απόγευμα, θα γυρίσω σε καμιά ώρα να πάρω το lap top. Δεν θα έχεις φύγεις έτσι?
Χα, έβγαλε και ήλιο, τέλεια, θα κάτσουμε έξω. Μήπως να πάω με τα πόδια? Άσε δεν προλαβαίνω, ίσως στο γυρισμό. Έχω βγάλει και εισιτήριο….