Είτε στο ίδιο μέρος είτε σε καινούριο
είτε μόνοι είτε μαζί
η απόδραση παραμένει μοναδική.
Μακρυά. Απλά μακρυά.
Ο καιρός, ο χρόνος, ο αέρας. Τα λόγια. Όλα διαφορετικά.
Η απόδραση είναι μοναδική.
Μακρυά από όλα.
καλές διακοπές
Τετάρτη 5 Αυγούστου 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
6 σχόλια:
Έρχομαι εδώ κάθε μέρα
Ένας μοναδικός αναγνώστης
Ένας μοναδικός θαυμαστής
Τι είναι αυτό το ξεχασμένο blog
Ένα μήνυμα σε μπουκάλι που ταξιδεύει χωρίς προορισμό. Χωρίς αιτία. Χωρίς σκοπό
Ενδιάμεσα
Θα συνεχίσω να έρχομαι, μέχρι να δω τα κείμενα σου να ξανανθίζουν
Wish you were here
Wish you were here
I 'got' studio. I guess I was lucky
Πέρασαν δυο χρόνια. Εγώ ακόμα έρχομαι. Οχι κάθε μέρα, κάθε βδομάδα ίσως. Κοιτάζω το νούμερο στα σχόλια, το 4 παραμένει. Τώρα θα γίνει 5. Ήθελα να σου γράφω κάθε βδομάδα. Μετά κατάλαβα πως αυτό θα μου έδινε την ψευδαίσθηση ότι υπάρχει κίνηση, ζωή, σε αυτό το ξεχασμένο δωμάτιο του δικτύου. Δεν το ήθελα αυτό.
Σε είδα κιολας. Μεγαλώνεις, ωριμάζεις. Όταν σε είδα ήταν η πιο χαρούμενη μέρα. Ανέλπιστη, ατόφια χαρά και ευγνωμοσύνη.
Μου λείπουν όμως τα κείμενά σου. Μου λείπουν τόσο πολύ.
Πέρασε κιόλας ένας χρόνος.
Για δες.
Δεν θα μάθω ποτέ αν τα είδες αυτά τα μικρά κειμενάκια. Δεν έχει σημασία. (δεν μπορώ ρε γμτ να μην γίνομαι μελό και ξέρω ότι στην σπάει)
Σκεφτόμουν πάντως ότι αν σε έβλεπα να γράφεις, ίσως να ήταν το μοναδικό φυτίλι που να με έκανε να σηκώσω την κάμερα ξανά.
Άντε γράψε κάτι!
Δημοσίευση σχολίου